REHABİLİTASYON MERKEZLERİNDE GÖREV YAPAN ÖĞRETMENLERİN ZİHİNSEL YETERSİZLİĞE SAHİP ÖĞRENCİLERLE ÇALIŞIRKEN KULLANMIŞ OLDUĞU YÖNTEMLERE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ
Bu araştırma, özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde görev yapan öğretmenlerin, zihinsel yetersizliği olan bireylerle çalışırken kullandıkları öğretim yöntemlerine ilişkin görüşlerini belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma, nitel araştırma yaklaşımına dayalı olarak desenlenmiş bir durum çalışmasıdır. 2023-2024 eğitim-öğretim yılında Konya ilinde yer alan çeşitli özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde görev yapan toplam 30 öğretmen araştırmanın çalışma grubunu oluşturmuştur. Veriler, öğretmenlerle gerçekleştirilen bireysel görüşmeler aracılığıyla toplanmış, ayrıca 4 öğretmenin dersleri gözlemlenerek veri çeşitliliği sağlanmıştır. Görüşme sırasında elde edilen veriler, betimsel analiz yöntemiyle incelenmiş ve temalar altında gruplandırılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, öğretmenler yöntem seçimi yaparken öncelikle öğrencinin yaşına, gelişimsel düzeyine, sahip olduğu yetersizlik türüne ve bireysel performansına dikkat etmektedir. Öğretmenlerin büyük bir kısmı tek bir yönteme bağlı kalmaktansa, farklı yöntemleri bir arada kullanarak öğretimi zenginleştirmeyi tercih etmektedir. Bu bağlamda en sık kullanılan öğretim yöntemlerinin doğrudan öğretim, model olma ve zincirleme öğretim teknikleri olduğu belirlenmiştir. Ancak öğretmenler, yöntem uygularken bazı zorluklarla da karşı karşıya kaldıklarını belirtmişlerdir. Bu zorlukların başında öğrencinin bireysel farklılıkları, konu içeriğinin doğası ve zaman zaman yanlış yöntem tercihlerinin yer aldığı ifade edilmiştir. Öğretmenler, öğretim sürecinde hedeflere ulaşmak adına yöntem ve teknik seçiminde öğrencinin gelişimsel durumu, yaşı ve bireysel gereksinimlerini ön planda tuttuklarını vurgulamışlardır. İçerik oluşturma aşamasında ise başlangıçta seçilen yöntemin uygun olmadığını fark ettiklerinde yöntem değişikliğine gitme konusunda esnek bir yaklaşım sergiledikleri görülmektedir. Ayrıca öğretmenlerin önemli bir bölümü, öğretim süreci ile ölçme-değerlendirme araçlarını birlikte kullanarak öğrencilerin gelişimini daha etkili bir şekilde izleyebildiklerini ifade etmiştir. Sonuç olarak bu çalışma, rehabilitasyon merkezlerinde zihinsel yetersizliği olan bireylerle çalışan öğretmenlerin, öğrencilerin bireysel ihtiyaçlarını merkeze alarak çok yönlü ve esnek öğretim stratejileri kullandıklarını; ancak uygulamada çeşitli güçlüklerle karşılaştıklarını ortaya koymaktadır. Bu durum, öğretmenlerin mesleki gelişimlerinin sürekli desteklenmesinin ve öğretim sürecinde karşılaşılan güçlüklerin paylaşılabileceği profesyonel öğrenme topluluklarının önemini de gündeme getirmektedir.