Edutech Research Son Sayı

Kaynaştırma eğitimiyle ilgili öğretmenlerin mesleki yeterlikleri, öğrenci-öğretmen ilişkisini etkileyebilmektedir. Kaynaştırma eğitim uygulamalarının etkili şekilde sürdürülmesinde en önemli etkenlerden biri, kaynaştırma öğrencileriyle çalışan öğretmenlerin bu alandaki mesleki yeterlikleridir. Öğretmenlerin mesleki yeterlik algıları genellikle belirli alanlar çerçevesinde şekillenmektedir ve bu alanlar arasında öğretmen yeterlik algıları öne çıkmaktadır. Öğretmen yeterlik algıları, öğretmen eğitiminde önemli bir parça olarak kabul edilmiştir. Araştırmada kaynaştırma öğrencisi olan öğretmenlerin kaynaştırma eğitimine yönelik mesleki yeterlik algılarının çeşitli değişkenler açısından ortaya çıkartılması amaçlanmıştır. Bu çalışmada araştırma modeli olarak betimsel tarama modellerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Kaynaştırma öğrencisine sahip 258 öğretmen araştırmaya katılmıştır. Veriler, Karaca ve Sarı’nın (2018) geliştirdiği, 7 farklı boyutta 38 maddeden oluşan kaynaştırmaya yönelik mesleki yeterlik gelişimi ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizi istatistik paket programı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Kaynaştırma eğitimi alma ve cinsiyet durumu gibi değişkenlere bağlı farklılaşmaları belirlemek için bağımsız gruplar t testi uygulanmış; yaş grubu ve mezun olunan anabilim dalı değişkenleri için ise tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Farklılaşmaların görüldüğü durumlarda, ortalamalar arasındaki farkları belirlemek ve kontrol etmek amacıyla Tukey ve Games-Howell testi uygulanmıştır. Bu çalışmanın sonuçları, kapsayıcı eğitimde öğretmenlerin yeterliliklerini artırmak için sürekli ve hedefli mesleki gelişime ihtiyaç duyulduğunu vurgulamaktadır. Araştırma sonuçları, öğretmenlerin kaynaştırma eğitimiyle ilgili mesleki yeterlik algılarının, cinsiyet, kaynaştırma eğitimi alma durumu, yaş ve mezuniyet alanı gibi değişkenler açısından farklılaştığını göstermiştir. Türkiye’deki öğretmenlere yönelik sürekli ve etkili kaynaştırma eğitimiyle ilgili mesleki gelişim programları düzenlenmelidir. Öğretmenlerin kaynaştırma eğitimi konusunda bilgi ve becerilerin artırılmasına yönelik seminerler, atölye çalışmaları ve hizmet içi eğitim programları düzenlenmelidir. Çeşitli yaş gruplarındaki öğretmenlere ve farklı anabilim dallarından mezun olan öğretmenlere yönelik kaynaştırma eğitim programları tasarlanmalıdır.

Mükerrem Kâmil Su, Cumhuriyetin ilk nesil kadın yazarları arasındadır. Sanatçı popüler romanlar yazmasına rağmen öğretmen kimliği de eserlerine yansımıştır. Bu sebeple söz konusu romanları içerdikleri eğitim unsurları açısından değerlendirmek büyük önem taşır. Sanatçının yetişkinlere yönelik yirmi bir romanı mevcuttur. Bu romanlar 1934-74 yılları arasında yayımlanmıştır. Yazarın romanları eğitim izleği çerçevesinde ayrıntılı olarak incelenmemiştir. Zira popüler edebiyat araştırmaları Yeni Türk Edebiyatı alanında bir hayli sınırlıdır. Romanlardaki karakterler; öğretmen, doktor ve avukat olarak karşımıza çıkar. Herhangi bir devlet dairesinde çalışan ve iş adamı olan karakterler de olmakla birlikte roman kahramanlarının büyük çoğunluğu öncelikle öğretmenler daha sonra doktor ve avukatlardan oluşur. Kadın öğretmenler çoğunlukla idealist karakterlerden oluşur. Her zaman Anadolu’da çalışmak isterler. Fakat bu kasabalarda köylerde asla huzuru bulamazlar ve buraların bağnazlığı ve ahlâksızlığı ile mücadele etmek zorunda kalırlar. En sonunda da memleketleri olan büyük şehre geri dönerler. Romanlardaki kadın öğretmenler, Mükerrem Kâmil Su’nun hayatından izler taşımaktadır. Öğretmenlikten emekli olduktan sonra ya da öğretmenlik yaptıkları esnada kitap yazmaları. Balıkesir, Ankara ve İstanbul üçgeninin romanlardaki ağırlıklı mekânları oluşturması bu izlerden sadece bir kaçıdır. İlk romanından son romanına kadar yaşadığı devrin nabzını tutmuş bir öğretmen yazar olan Mükerrem Kâmil Su, romanlarında devrinin panoramasını çizen ve ideal eğitimli bir kadın tipi oluşturmayı amaçlayan- hayal eden bir sanatçıdır. Romanları kronolojik sıra ile okunup incelendiği zaman, devrinin aile ve kadın algısını, eğitim anlayışını yansıtmadaki başarısı dikkat çeker. Ayrıca sanatçı, kadının kamusal alanda varlık göstermeye başladığı ve siyasal haklarına kavuştuğu yıllarda ortaya çıkan “modern kadın” algısının içini doldurmaya çalışmış; kamusal alanda çalışan, üreten fakat aile içinde geleneksel kadın rolünü sürdüren karakterler yaratmıştır.

Gelişim, bireylerin fiziksel, bilişsel, duygusal, sosyal ve motor becerilerinde yaşam boyu süren ve ileriye dönük, sistematik değişimleri içeren bir süreçtir. Bu süreç, büyüme ve olgunlaşmanın yanı sıra, çocukluktan ergenliğe geçiş gibi kritik dönemlerde hız kazanır. Ergenlik dönemi, özellikle hızlı fiziksel büyüme ve gelişim ile karakterize edilen, çocukluktan genç yetişkinliğe geçişin dinamik bir sürecidir. Her bireyin ergenlikte gelişim süreci farklılık gösterir. Bu dönemde gerçekleştirilen antropometrik ölçümler, bireylerin vücut yapılarındaki değişimlerin izlenmesi ve genç sporcuların performans kapasitelerinin değerlendirilmesi açısından önemli veriler sağlar. Bu çalışmada, 12-14 yaş arası spor yapan ve yapmayan kadın ve erkek öğrencilerin alt ve üst ekstremite uzunlukları ile çevre ve genişlik gibi çeşitli antropometrik özelliklerin incelenmesi hedeflenmiştir. Gruplardaki bireylerin değişkenlere göre sıklık, oran, ortalama ve standart sapmaları betimsel istatistiklerle değerlendirilmiştir. Verilerin normalliği ise çarpıklık ve basıklık değerleri ile test edilmiştir. Gruplar arası karşılaştırmalar için bağımsız gruplar t testi, grup içi karşılaştırmalar için eşleştirilmiş gruplar t testi uygulanmış olup, anlamlılık düzeyi p <0.05 olarak belirlenmiştir. Tüm analizler SPSS 25 yazılımı kullanılarak yapılmıştır. Kadın sporcu ve sedanter gruplar arasında uzunluk, çevre ve genişlik ölçümleri açısından anlamlı bir fark gözlenmemiştir (p > 0.05). Erkek sporcu ve sedanter gruplar arasında, sağ ve sol üst bacak uzunluğu, sağ üst kol çevresi ve sol ayak bileği genişliği ölçümlerinde anlamlı farklar belirlenmiştir (p < 0.05), diğer ölçümler açısından ise anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir (p > 0.05). Sonuç olarak, bu çalışma, 12-14 yaş grubu kadın sporcu ve sedanterler arasında antropometrik ölçümler açısından anlamlı bir fark bulunmadığını, ancak erkek sporcular ile sedanterler arasında bazı ölçümlerde farklılıklar olduğunu göstermektedir.

Bu çalışmanın amacı, rekreasyonel bir faaliyet olarak halk oyunlarının üniversite öğrencilerinin sağlık çıktıları ve mutluluk düzeyleri üzerine etkisinin araştırılmasıdır. Araştırma grubunu Konya ilinde bulunan Necmettin Erbakan Üniversitesi, KTO Karatay Üniversitesi ve Selçuk Üniversitesinde öğrenim gören 226 (%74,3) kadın ve 78 (%25,7) erkek olmak üzere 304 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmada araştırma amaçlarına uygun olarak, “Betimsel” araştırma modeli kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak Katılımcı Formu, Oxford Mutluluk Ölçeği ve Rekreasyonda Algılanan Sağlık Çıktıları Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma kapsamında 315 öğrenciye ulaşılmış olup 11 öğrencinin birden fazla kodlama yaptığı tespit edilmiştir. 11 form elenerek 304 veri SPSS 23.0 programı ile analiz edilmiştir. Verilerin normal dağılım gösterip göstermediğine yönelik gerçekleştirilen Çarpıklık ve Basıklık test sonuçlarına göre verilerin normal dağılım gösterdiği tespit edilmiştir. Verilerin normal dağılım gösterdiği saptandıktan sonra, 2 seçenekli bağımsız değişkenler için bağımsız örneklemler t-testi, ikiden fazla seçeneğe sahip değişkenler için ise tek yönlü varyans analizi (Anova) gerçekleştirilmiştir. İlgili ölçekler arasındaki ilişkiyi tespit etmeye yönelik olarak ise “Pearson Korelasyon” analizi gerçekleştirilmiştir. Araştırma grubuna uygulanan Oxford Mutluluk Ölçeği ve Rekreasyonda Algılanan Sağlık Çıktıları Ölçeği arasında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde fark ortaya çıkmıştır. Sonuç olarak, cinsiyet değişkenine göre herhangi anlamlı bir sonuca ulaşılamazken yaş, serbest zaman aktivitelerine katılım, gelir durumu, sahip olunan günlük serbest zaman süresi, halk oyunlarına katılım süresi, fakülte değişkenlerinde anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. _______________ Sonuç olarak, cinsiyet değişkenine göre herhangi anlamlı bir sonuca ulaşılamazken yaş, serbest zaman aktivitelerine katılım, gelir durumu, sahip olunan günlük serbest zaman süresi, halk oyunlarına katılım süresi, fakülte değişkenlerinde anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir.Sonuç olarak, cinsiyet değişkenine göre herhangi anlamlı bir sonuca ulaşılamazken yaş, serbest zaman aktivitelerine katılım, gelir durumu, sahip olunan günlük serbest zaman süresi, halk oyunlarına katılım süresi, fakülte değişkenlerinde anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir.

Matematik öğretiminde kavramların kavramsal öğretimi önemlidir. Ülkemizde türev kavramı ilk olarak lisede karşımıza çıkmaktadır. Genelde türev kavramının işlemsel boyutuna, türev alma kurallarına ve türevin uygulamalarına vurgu yapılıp öğretim yapılmaktadır. Bu araştırma, lise matematik öğretmenlerinin noktada türev ve türev fonksiyonu hakkında sahip oldukları kavram imajlarını ortaya koymak amaçlanmıştır. Bu sebeple çalışma, nitel verilerin kullanılacağı bir özel durum çalışması olup bu tip çalışmalarda bir olay ya da durum birey ve gruplar üzerinde odaklanılıp derinlemesine araştırılmaktadır. Araştırmada lise matematik öğretmenlerinin türev ve türev fonksiyonu konularındaki kavram imajlarını anlamak için Milli Eğitim Bakanlığı bünyesinde görev yapan 30 öğretmen ile çalışma yapılmıştır. Bunların 15'i 1 ile 5 yıl arasında, diğer 15'i ise 5 yıldan daha fazla süredir görev yapıyor olması dikkate alınmıştır. Öğretmenler gönüllü olarak çalışmaya katılmış ve veriler gözlem, uygulama formu ve klinik mülakatlarla toplanmıştır. Klinik mülakatlarda, öğretmenlerin kavram imajlarını ortaya çıkarmaya yönelik görüşme soruları kullanılmıştır. Veriler, Tall ve Vinner (1981) tarafından geliştirilen kavram imajı ve kavram tanımı yapısına dayanarak elde edilmiştir. Araştırmada, öğretmenlerin türev kavramı ile ilgili kavram tanımları, türev kavramı ile ilgili kavram imajları ve türev fonksiyonu hakkındaki kavram imajları incelenmiştir. Analiz sonuçlarına göre, çoğu öğretmenin türev konusundaki bilgilerinin sınırlı olduğu ve genellikle ezberlenmiş formüller veya klişeleşmiş ifadelerle cevapladığı belirlenmiştir. Bu sonuç, bu öğretmenlerin türev kavramı ve türev fonksiyonu hakkında yeterli bilgiye sahip olmadıklarını göstermektedir. Ayrıca, araştırma sonuçlarına göre öğretmenlerin genel olarak türev konusunda bilgi vermekte zorlandıkları ve noktada türevi açıklamaya çalıştıkları görülmüştür. Bu bulgular ışığında, çalışmanın literatüre, lisans öğretim programlarına ve lise müfredatına katkı sağlayabileceği ve bu konuda araştırma yapmak isteyen eğitimcilere rehberlik edebileceği düşünülmektedir.